Krzysztof Kamil Baczyński (ps. Jan Bugaj, Emil, Jan Krzyski, Krzysztof, Piotr Smugosz, Krzysztof Zieliński, Krzyś; ur. 22 stycznia 1921 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski poeta czasu wojny, podchorąży, żołnierz Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia kolumbów.
Zginął w czasie powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu "Parasol" Armii Krajowej.

Władysław Bartoszewski (ur. 19 lutego 1922 w Warszawie) – polski polityk, dziennikarz, pisarz, działacz społeczny i historyk. Więzień Auschwitz, żołnierz Armii Krajowej, działacz Polskiego Państwa Podziemnego, uczestnik powstania warszawskiego. Dwukrotnie minister spraw zagranicznych, senator IV kadencji, sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Donalda Tuska. Kawaler Orderu Orła Białego, honorowy obywatel państwa Izrael.

Miron Białoszewski (ur. 30 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 17 czerwca 1983 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, dramatopisarz i aktor teatralny.

Teresa Bogusławska (ur. 13 lipca 1929 w Warszawie, zm. 1 lutego 1945) – polska poetka. Córka Antoniego Bogusławskiego. Podczas okupacji hitlerowskiej uczyła się na tajnych kompletach w warszawskim Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zybek. W 1941 wstąpiła do konspiracji – należała do 6. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Szarych Szeregów. Została aresztowana 23 lutego 1944 przez gestapo, osadzona w więzieniu na Pawiaku i tam torturowana na przesłuchaniach. Zwolniona 14 marca, chora na gruźlicę. Do lipca leczyła się w otwockim sanatorium. Wkrótce chciała wrócić do Warszawy. Podczas powstania warszawskiego szyła mundury i opaski powstańcze. Tworzyła także ryngrafy z wizerunkiem Matki Boskiej. Po kapitulacji powstania przebywała w szpitalu, później znalazła się w Zakopanem. Zmarła na gruźlicze zapalenie opon mózgowych. Miała 16 lat. W 1946 ukazał się tomik jej poezji pt. Mogiłom i cieniom. W 1979 Józef Szypka opracował antologię Wołanie z nocy. Wiersze najmłodszej poetki warszawskiej czasu wojny.

Wacław Bojarski (ur. 30 października 1921, zm. 5 czerwca 1943 w Warszawie) – polski poeta czasu wojny należący do pokolenia kolumbów. W 1939 ukończył liceum humanistyczne Zamoyskiego, w czasie okupacji studiował polonistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Członek organizacji konspiracyjnej Konfederacja Narodu. Wraz z Bronisławem Kopczyńskim zainicjował wydawanie podziemnego miesięcznika kulturalnego "Sztuka i Naród", którego został drugim redaktorem naczelnym w styczniu 1943. Był autorem licznych piosenek wojskowych, artykułów. Pisał pod pseudonimami: Jan Marzec, Wojciech Wierzejewski, Marek Zalewski. W popularnej na Wileńszczyźnie i podczas powstania warszawskiego piosence "Natalia" utrwalił pseudonim swojej narzeczonej i przyszłej żony. Dostał pierwszą nagrodę za liryk prozą pt. "Ranny różą" w konkursie "SiN". W latach 1942-1943 publikował szereg opowiadań (przedrukowanych po wojnie przez "Twórczość" (nr 2/1959)). 25 maja 1943 wraz z Tadeuszem Gajcym i Zdzisławem Stroińskim, składał wieniec pod pomnikiem Kopernika z okazji jego czterechsetnej rocznicy śmierci, podczas czego doszło do strzelaniny z Niemcami, w której Bojarski został ciężko ranny. Wziął ślub na łożu śmierci z "Natalią" – Haliną Marczak. Zmarł 5 czerwca 1943. 

Olgierd Budrewicz (ur. 10 lutego 1923 r. w Warszawie) – dziennikarz, reportażysta, pisarz, varsavianista, podróżnik. Syn Kazimierza Budrewicza i Emilii Elner. Uczył się w 5 Państwowym Gimnazjum (obecnie V LO) im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Maturę zdał w 1942 r. na tajnych kompletach. Studiował następnie na tajnym Uniwersytecie Warszawskim (wydział prawa) i w konspiracyjnej Wyższej Szkole Dziennikarskiej. Żołnierz Armii Krajowej (pseud. Konrad), uczestnik powstania warszawskiego (zgrupowanie Żmija, obwód Żywiciel), w stopniu kaprala podchorążego. Współredagował powstańcze pismo "Dziennik Radiowy 22. Obwodu AK". Po upadku powstania przebywał w Krakowie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim (dyplom w 1946 r.).

 
Pseudonim „Rudy”, „Czarny”, „Janek”, „Krokodyl”, „Jan Rudy”. Urodzony 6 maja 1921 w Kolbuszowej, zmarł 30 marca 1943 w Warszawie – harcmistrz, podporucznik AK bojownik Szarych Szeregów. Od początku II wojny światowej aktywnie uczestniczył w konspiracyjnych działaniach Szarych Szeregów. Jego pseudonimem – „Rudy” nazwano 2. kompanię harcerskiego batalionu AK Zośka.

Jerzy Ficowski (ur. 4 września 1924 w Warszawie, zm. 9 maja 2006 w Warszawie) – polski poeta, eseista, autor tekstów piosenek, prozaik, tłumacz (z hiszpańskiego, cygańskiego, rosyjskiego, niemieckiego, włoskiego, francuskiego, rumuńskiego), żołnierz Armii Krajowej (ps. Wrak), uczestnik powstania warszawskiego, znawca folkloru żydowskiego i cygańskiego.

Tadeusz Gajcy, ps. "Karol Topornicki", "Roman Oścień", "Topór" (ur. 8 lutego 1922 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski poeta czasu wojny, żołnierz Armii Krajowej.

Urodzony 2 marca 1921 we Lwowie, zmarł 23 maja 2006 w Warszawie, polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, trener piłkarskioraz działacz. W latach 1970-1976 był selekcjonerem reprezentacji Polski.

Urodzony 29 października 1924 we Lwowie, zm. 28 lipca 1998 w Warszawie – polski poeta, eseista, dramatopisarz, autor słuchowisk; kawaler Orderu Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista, prawnik i filozof. Po zajęciu Lwowa przez Niemców kontynuował naukę na tajnych kompletach, gdzie uzyskał maturę (w styczniu 1943). W tym samym czasie prawdopodobnie zaangażował się w działalność konspiracyjną (AK).

Urodzony 20 maja 1919 r. w Skrzelczycach, zmarł 4 lipca2000 r. w Neapolu – pisarz, eseista, krytyk literacki, dziennikarz, żołnierz, więzień łagrów. 15 października 1939 założył wraz z kolegami jedną z pierwszych polskich organizacji konspiracyjnych Polską Ludową AkcjęNiepodległościową (PLAN). Był jej szefem przez 2 miesiące.

Krystyna Krahelska pseudonim „Danuta” ur. 24 marca 1914 w rodzinnym majątku w Mazurkach nad rzeką Szczarą, na terenie obecnej Białorusi; zm. 2 sierpnia 1944 w Warszawie – poetka, harcerka, etnografka, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego. W powstaniu warszawskim sanitariuszka 1108. plutonu (d-ca ppor. „Wron” Karol Wróblewski) w 3. szwadronie 1. dywizjonu „Jeleń” 7. Pułku Ułanów Lubelskich AK pod pseudonimem„Danuta”.

Urodzony 12 września 1921 we Lwowie, zmarł 27 marca 2006 w Krakowie - polski pisarz, filozof, futurolog, eseista i satyryk. Był współpracownikiem Polskiego Porozumienia Niepodległościowego. Pierwszymi utworami Lema były opowiadania i wiersze o tematyce okupacyjnej drukowane w 1946 na łamach Kuźnicy, Żołnierza Polskiego i Tygodnika Powszechnego. 

Wojciech Bernard Mencel ps. „Paweł Janowicz” ur. 21 maja 1923 w Pabianicach, zm. 13 września 1944 w Warszawie – polski poeta, kapral podchorąży, powstaniec warszawski. Podczas powstania warszawskiego żołnierz Armii Krajowej. Był wtedy dowódcą patrolu megafonów Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej.

Urodzony 9 stycznia 1920 w Żytomierzu, zmarł 23 grudnia 1978 w Warszawie – aktor. Podczas II Wojny Światowej sierżant bombardier Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie. Podczas II wojny światowej był lotnikiem RAF-u w polskich Dywizjonach 300 i 301. Łącznie wykonał 29 lotów bojowych.

Pseudonim „Balk”, „Andrzej Ados”, „Juliusz Wolden” ur. 7 lipca1913 w Warszawie, zm. 22 sierpnia 1944 tamże – polski poeta, prozaik i krytyk literacki. Uczestnik powstania warszawskiego, zginął w 20. dniu walk na Starym Mieście.

Pseudonim „Bonawentura” 17 kwietnia 1925 – 18 sierpnia 1944, podporucznik Armii Krajowej, podharcmistrz, poeta. Pracę konspiracyjną rozpoczął w 1941 w organizacji młodzieżowo-wychowawczej „Przyszłość” („Pet”), w grupie mokotowskiej. Od jesieni1941, gdy „Pet” włączył się w prace organizacji „Wawer”, Romocki brał udział w akcjach małego sabotażu. 

Urodzony 9 października 1921 w Radomsku – polski poeta, dramaturg, prozaik i scenarzysta. Został zaprzysiężony w Armii Krajowej (pseudonim „Satyr”) w 1942 przez swojego brata Janusza (ps. „Gustaw”, „Zbych”). Pisał wiersze i zajmował się dziennikarstwem (prowadził pismo „Czyn Zbrojny”). Jego poezja była podziwiana przez partyzantów. W 1944 powstały „Echa leśne” uważane za właściwy debiut literacki Różewicza. 

Urodzony 18 grudnia 1925 w Pabianicach, zmarł 22 stycznia 1973w Paryżu – polski poeta i bard. W czasie II wojny światowej brał udział w powstaniu warszawskim na Pradze. Powstanie w tej części miasta zakończyło się na długo przed kapitulacją AK, więc Staszewski nie mógł liczyć na status żołnierza i groziło mu natychmiastowe rozstrzelanie. 

 


Pseudonim „Marek Chmura”, urodzony 29 listopada 1921 w Warszawie, zmarł 16 sierpnia 1944 tamże - polski poeta pokolenia kolumbów, żołnierz Armii Krajowej. Od 1942 należał do grupy polonistów skupionych wokół konspiracyjnego miesięcznika Sztuka i Naród. Był żołnierzem AK, ukończył tajną podchorążówkę.

Pseudonim „Ziutek” urodzony 30 listopada 1922 w Łęczycy, zmarł 10 września 1944 w Warszawie – polski poeta, powstaniec warszawski, żołnierz batalionu Parasol Armii Krajowej. Był uczestnikiem licznych akcji bojowych, m.in. zamachu na generała SS Wilhelma Koppego w Krakowie (Akcja Koppe). Gdy wybuchło powstanie warszawskie, był dowódcą drużyny w Parasolu.

Urodzona 2 lipca 1923 w Bninie – polska poetka, eseistka i krytyk literacki, tłumacz, felietonistka; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996). Pierwsze wiersze opublikowała w krakowskim„Dzienniku Polskim”, następnie w „Walce” i „Pokoleniu”.

 


Pseudonim „Paweł Późny”, „Stanisław Łomień”, „Andrzej Jarociński” urodzony 27 stycznia 1922 w Radgoszczy koło Łomży, rozstrzelany 12 listopada 1943 w Warszawie – polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i publicysta. W konspiracji angażował się przede wszystkim w organizację ruchu literackiego, był nie tylko twórcą, ale także wizjonerem, teoretykiem, ideologiem kultury. 

Karol Józef Wojtyła urodzony 18 maja 1920 w Wadowicach, zmarł 2 kwietnia 2005 w Watykanie – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, papież (16 października 1978 – 2kwietnia 2005), sługa Boży Kościoła katolickiego, kawaler Orderu Orła Białego. Poeta i poliglota, a także aktor, dramaturg i pedagog. Filozof historii, fenomenolog, mistyk i przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego.