Dzwizjon 303-
jednostka lotnicza Polskich Sił Powietrznych
Dywizjon 303 w Bitwie o Anglię
Pierwsze zwycięstwo Dywizjonu 303 miało miejsce 30 sierpnia 1940, jeszcze przed oficjalnym uzyskaniem gotowości bojowej. Podczas lotu treningowego Ludwik Paszkiewicz odłączył się i zestrzelił myśliwiec Messerschmitt Bf 110 o tej walce, skierowano następnego dnia dywizjon na front.Mimo że wszedł do akcji stosunkowo późno, Dywizjon 303 zgłosił najwięcej zestrzeleń samolotów niemieckich podczas bitwy o Anglię – 126, zaliczonych oficjalnie podczas wojny, co stawiało go na pierwszym miejscu wśród dywizjonów myśliwskich biorących udział w bitwie. Po wojnie jednak okazało się, że suma zwycięstw zaliczonych pilotom alianckim jest ok. półtorakrotnie wyższa od rzeczywistych strat niemieckich. Niewątpliwym jest, że wynik 126 zestrzeleń Dywizjonu 303 jest znacznie zawyżony, lecz mimo to był on jednym z najlepszych dywizjonów alianckich. Brytyjski historyk John Alcorn uznał 44 zwycięstwa za na pewno potwierdzone, co stawia dywizjon na czwartym miejscu wśród dywizjonów bitwy o Anglię , wszystkie one latały jednak na nowocześniejszych Supermarine Spitfire'ach. Dywizjon 303 natomiast był najlepszym dywizjonem z latających na starszych myśliwcach Hawker Hurricane. Biorąc pod uwagę, że te zwycięstwa odniesiono w ciągu 17 dni walk, był on także najskuteczniejszym dywizjonem alianckim (2,6 zwycięstwa dziennie), z wysokim stosunkiem zwycięstw do strat 2,8:1. Niemniej jednak, cytowany John Alcorn nie był w stanie przyznać 30 zwycięstw nad Niemcami żadnemu konkretnemu dywizjonowi z uwagi na zbieg roszczeń, dlatego liczba zwycięstw Dywizjonu 303 najprawdopodobniej była wyższa – zdaniem Jerzego Cynka, ok. 55-60, co mogło istotnie stanowić najlepszy wynik dywizjonu alianckiego.
Dowódcy
Piloci Diwizjonu 303
-
2 sierpnia 1940 – S/Ldr Ronald Gustave Kellet, przekazane S/Ldr (kpt.) Adamowi Kowalczykowi 1 stycznia 1941
-
2 sierpnia 1940 – S/Ldr (mjr) Zdzisław Krasnodębski
-
7 września 1940 – F/O (por.) Witold Urbanowicz
-
22 października 1940 – F/O (por.) Zdzisław Henneberg
-
15 października 1940 – F/O (płk.) Jan Leszczyński
-
7 listopada 1940 – S/Ldr (kpt.) Adam Kowalczyk
-
20 lutego 1941 – S/Ldr (por.) Zdzisław Henneberg
-
13 kwietnia 1941 – F/Lt (por.) Tadeusz Arentowicz
-
5 maja 1941 – S/Ldr (kpt.) Wacław Łapkowski
-
3 lipca 1941 – S/Ldr (kpt.) Tadeusz Arentowicz
-
9 lipca 1941 – S/Ldr (kpt.) Jerzy Jankiewicz
-
21 listopada 1941 – S/Ldr (por.) Wojciech Kołaczkowski
-
7 maja 1942 – S/Ldr (kpt.) Walerian Żak
-
19 maja 1942 – S/Ldr (por.) Jan Zumbach
-
1 grudnia 1942 – S/Ldr (por.) Zygmunt Witymir Bieńkowski
-
4 lipca 1943 – S/Ldr (kpt.) Jan Falkowski
-
21 listopada 1943 – S/Ldr (kpt.) Tadeusz Koc
-
25 września 1944 – S/Ldr (kpt.) Bolesław Drobiński
-
1 lutego 1946 – S/Ldr (mjr) Witold Łokuciewski (do rozwiązania)
Główne operacje
-Bitwa o Anglię
-Ofensywa myśliwska nad Francją
-Obrona ujścia rzeki Mersey
-"Jubilee" (desant pod Dieppe)
-Osłona konwojów
-Bitwa o Niemcy
-"Overlord" (inwazja Europy)
-"Big Ben" (zwalczanie V1)
- Udział w inwazji na Niemcy
W 1942 r. piloci dywizjonu przeszkolili w walce powietrznej amerykański 94 Dywizjon Bojowy skierowany do walki w Europie oraz towarzyszyli jego pilotom w pierwszych lotach operacyjnych nad Francją.
Przemek Zimecki
Kamil Dąbrowski